Ακόμα και ένα ψυχικό τραύμα μπορεί να κάνει ένα άτομο να μην μπορεί να χάσει τα παραπανίσια κιλά. Και τα ίδια τα άτομα αυτά γνωρίζουν τα αίτια που τα εμποδίζουν να σταματήσουν την αλόγιστη χρήση φαγητού αλλά πολύ συχνά, υιοθετούν την κοινή αντίληψη που λανθασμένα έρχεται να περιφρονήσει ακόμα και να σχολιάσει αρνητικά τη βλαβερή τους συνήθεια. Ταυτίζοντα με όλους όσους κατακρίνουν το σωματικό τους βάρος και αντί να εστιάζουν στην ομορφιά που κρύβουν, όπως κάθε άνθρωπος άλλωστε, δίνουν περισσότερη σημασία στην εικόνα που η κοινωνία έχει για εκείνους.
Τα άτομα που εχουν παραπανίσια κιλά, όπως αναφέρει η ψυχοθεραπεύτρια Deborah Schurman-Kauflin, δεν μπορούν να σκεφτούν το εξής λογικό: Υπάρχει άνθρωπος που να μην νιώθει ανασφάλεια με την εμφάνισή του; Όλοι αντιμετωπίζουμε προβλήματα όλοι έχουμε κάτι πάνω μας που θέλαμε να αλλάξουμε… Ωστόσο πολλοί καλλιεργούν ένα μεγάλο μίσος για τον ίδιο τους τον εαυτό, θυμώνουν και ο θυμός αυτός συσσωρεύεται και ολοένα μεγαλώνει. Μια φωνή μέσα τους διαρκώς λέει: Δεν είσαι καλός, δεν αξίζεις. Η ομορφιά όμως δεν εξαντλείται μονάχα σε ένα αψεγάδιαστο σώμα. Η ομορφιά εμφανίζεται σε όλα τα σχήματα και σε όλα τα μεγέθη. Αυτή είναι η αντικειμενική αλήθεια που πρέπει να αποδεχτούμε.
Μα στη σημερινή κοινωνία το να είσαι εχθρικός και να κατακρίνεις τον άνθρωπο που έχει πολλά κιλά δεν είναι αποδεκτό; Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς. Ανέκδοτα για παχουλούς, ειρωνικά σχόλια και ψίθυροι… Το κυρίαρχο πρότυπο έρχεται να θέσει σε απομόνωση οτιδήποτε απέχει από την εικόνα του αδύνατου μοντέλου με τις ιδανικές αναλογίες. Όντως αυτή είναι μια κυρίαρχη συμπεριφορά της κοινωνίας απέναντι στους παχουλούς ανθρώπους. Και τότε εκείνοι, βρίσκουν τις δικές τους άμυνες.
Όταν για χρόνια ακούς πως δεν είσαι καλός αρκετά, νιώθεις τελικά πως δεν αξίζεις. Νιώθεις ότι οι άλλοι ίσως και να έχουν δίκιο. Έχετε παρατηρήσει ποτέ ότι έχουν αυξημένο το στοιχείο του αυτοσαρκασμου; Πολλές φορές λοιπόν, είναι οι ίδιοι οι οποίοι ξεκινούν να αστειεύονται με τον εαυτό τους, ακόμα και να κάνουν σαρκαστικά αστεία με το βάρος τους. Είναι όμως αποτελεσματική αυτή η συμπεριφορά; Κάθε φορά που κάνουμε ένα αρνητικό σχόλιο για τον ίδιο μας τον εαυτό είναι σαν να τον χτυπάμε…
Μικροί συχνοί καθημερινοί θάνατοι, της ίδιας της προσωπικότητάς μας. Κάθε φορά που κάνουμε μια αρνητική αναφορά είναι σαν να τρομοκρατούμε την ψυχή μας: Είμαι άσχημος και κάνω λάθη. Ακόμα και αν το λέμε χαμογελώντας, όταν εστιάζουμε στα αρνητικά δεν μπορεί παρά το αποτέλεσα να είναι άσχημο. Και είναι άσχημο διότι αυτές οι δηλώσεις δεν είναι ρεαλιστικές.
Και το αμέσως επόμενο στάδιο για έναν παχουλό άνθρωπο είναι να γίνει ο πιο σκληρός κριτής του εαυτού του. Θέλετε να δείτε πως γίνεται αυτό; Αν έχετε παραπάνω κιλά, κρατήστε ένα ημερολόγιο. Γράψτε σε ένα χαρτί τα προσβλητικά σχόλια που σας έκαναν οι άλλοι και τα προσβλητικά σχόλια που κάνατε εσείς στον εαυτό σας. Θα διαπιστώσετε πιθανότατα ότι τα δικά σας σχόλια είναι πολύ περισσότερα. Θα σοκαριστείτε πραγματικά από το πόσο εσείς οι ίδιοι τρομοκρατείτε τον εαυτό σας και καταστρέφετε κάθε μέρα όλο και πιο πολύ την αυτοεκτίμησή σας.
Ακομα και η ίδια η απόλαυση του φαγητού μετατρέπεται σε ένα βάσανο. Αν βρεθείτε σε ένα τραπέζι αι σας προσφερθεί ένα πιάτο ε το αγαπημένο σας φαγητό εσείς θα σκεφτείτε: Αν το φάω θα με πουν «γουρούνι»! Μπορεί να νιώσετε ενοχές όχι επειδή τρώτε πολύ αλλά επειδή… τρώτε! Είναι δυνατόν; Όλες αυτές οι σκέψεις μέρα με τη μέρα δημιουργούν μια πραγματικά άσχημη εικόνα του εαυτού και καταλήγουν στο να μισείτε τον εαυτό σας και τις ανάγκες του.
Σκεφτείτε όμως! Όλοι οι άνθρωποι αξίζουν την ευτυχία. Όλοι δικαιούνται και την απόλαυση και την επιθυμούν. Μόνο όταν νιώσουμε πως είμαστε εντάξει με τον εαυτό μας μπορούν να ευχαριστηθούμε τη σύντομη ζωή μας και να της δώσουμε νόημα. Αλήθεια αξίζει να αφιερώσουμε ολόκληρη τη ζωή μας στο ζήτημα του αν χωράμε σε ένα στενό τζιν; Σας διαβεβαιώ ότι ακόμα και αν τα καταφέρετε να φορέσετε πολύ μικρότερο νούμερο δεν θα είστε ούτε ικανοποιημένοι ούτε ευτυχισμένοι. Ξέρετε, η ευτυχία δεν μπορεί να κρύβεται σε ένα στενό τζιν ή σε μια εφαρμοστή μπλούζα. Όταν αγαπήσετε τον εαυτό σας όχι μόνο θα καταφέρετε να είστε πραγματικά χαρούμενοι αλλά και ο αγώνας της απώλειας των κιλών θα μοιάζει πιο εύκολος.
Και ακόμα και αν όλοι μοιάζουν να κοιτάζουν με μισό μάτι τα παχάκια σας, να σκέφτεστε πως εγώ που γράφω αυτό το άρθρο σας καταλαβαίνω. Και όχι μόνο εγώ. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που σας καταλαβαίνουν. Που ξέρουν το πόσο δύσκολο είναι να έχεις παραπανίσια κιλά. Που γνωρίζουν πόσο δύσκολο είναι να τα χάσεις. Που δεν έχουν τις ιδανικές αναλογίες μοντέλου και μπορούν να καταλάβουν την ανασφάλειά σας, την ανησυχία σας. Σαφώς υπάρχουν και εκείνοι – και είναι επίσης πολλοί- που θρέφονται από τα ειρωνικά σχόλια σε έναν παχουλό. Αλλά η δική τους τροφή είναι πολύ πιο νοσηρή από τη δική σας… Αγνοείστε τους.
Δοκιμάστε μια καινούργια σκέψη. Κάντε ένα διάλειμμα από τον αρνητισμό και πείτε. Ναι, έχω το δικαίωμα να νιώσω όμορφα με τον εαυτό μου. Τώρα, αυτή τη στιγμή, στα κιλά που είμαι. Έχω δικαίωμα να αγαπήσω έστω και για λίγο τον εαυτό μου. Κανείς δεν γνωρίζει σε βάθος τους λόγους για τους οποίους τρώω ίσως και υπερβολικά. Εγώ όμως τους γνωρίζω και δεν πρέπει να ασκώ αυτοκριτική. Ναι, πρέπει να προσέχουμε την εμφάνισή μας αλλά κυρίως έχουμε την υποχρέωση να αγαπάμε τον εαυτό μας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου