Μία εβδομάδα πριν από το άνοιγμα της κάλπης, η Ευρώπη παρακολουθεί τον προεκλογικό αγώνα της Γερμανίας όπου συχνά το πεδίο αντιπαράθεσης επικεντρώνεται στη βοήθεια προς την Ελλάδα.
Υποψήφιοι όλων των κομμάτων γνωμοδοτούν και διασταυρώνουν τα ξίφη τους αναφορικά με το εάν θα κουρευτεί το χρέος ή αν πρέπει να «πληρώσουν» οι Γερμανοί φορολογούμενοι. Μέσα στις κόντρες και τις αντιπαραθέσεις ξεχωρίζει κανείς μερικούς υποψήφιους βουλευτές για τους οποίους το ελληνικό ζήτημα έχει ιδιαίτερη σημασία και συχνά καλούνται να εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τους όσα δεν γνωρίζουν για την Ελλάδα.
Πρόκειται για τους ελληνικής καταγωγής πολιτικούς, που ενσωματωμένοι στην τοπική κοινωνία διεκδικούν την ψήφο για την εκλογή τους στη γερμανική βουλή. Μετανάστες πριν από δεκαετίες και πολίτες της Γερμανίας που έχουν διατηρήσει όμως τις ρίζες με την πατρίδα. Είτε εκλεγούν είτε δεν εκλεγούν, αξίζει να τους γνωρίσουμε...
Στέλλα Κυργιανέ - Εφραιμίδη, Σοσιαλδημοκράτες
Η Γερμανία έχει υποχρέωση να υποστηρίξει την Ελλάδα
Στο ελληνικό εστιατόριο της οικογένειάς της, δύο φορές τον μήνα οι πελάτες παραγγέλνουν στον δήμαρχο και στους τοπικούς βουλευτές που αναλαμβάνουν χρέη σερβιτόρου, με τα έσοδα να προσφέρονται στην υποστήριξη παιδιών με αναπηρία στην πόλη Ζίγκμαρινεν κοντά στη Στουτγάρδη. Το παράσημο από τον Πρόεδρο της Γερμανίας αποτελεί έναν κρίκο στην αλυσίδα των δράσεων που έχει αναπτύξει η Στέλλα Κυργιανέ - Εφραιμίδη.
Οπως πολλοί Ελληνες μετανάστες έχει μάθει να αγωνίζεται και τώρα δίνει μάχη για την είσοδό της στη γερμανική βουλή ως υποψήφια του Σοσιαλιστικού κόμματος SPD. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1965, και σε ηλικία μόλις είκοσι ημερών μετανάστευσε στη Γερμανία. «Υπήρξα δημοτική, νομαρχιακή σύμβουλος και τοπική πρόεδρος του SPD», τονίζει η κ. Κυργιανέ. Αν και δεν υπήρχε ελληνικό σχολείο στην οικογένεια, διατήρησαν τη γλώσσα και τώρα κάνει το ίδιο με τα παιδιά της.
«Εργάστηκα ως δημοσιογράφος σε εφημερίδα. Ομως άλλαξα πορεία καθώς έπρεπε να εργαστώ στην οικογενειακή επιχείρηση. Η πρώτη επαφή με τα κοινά ήταν όταν δούλευα στην εφημερίδα και έγραφα τα πολιτικά θέματα. Αργότερα όταν ο γιός μου ήταν να πάει παιδικό σταθμό και δεν υπήρχαν θέσεις, διαπίστωσα ότι στα θέματα ένταξης των ξένων δεν είχαν αλλάξει πολλά πράγματα από τη δική μου εποχή».
Εξελέγη με την... πρώτη
Προσωπικά βιώματα την οδήγησαν να μετέχει στο κοινά, ενώ την πρώτη φορά που εβαλε υποψηφιότητα στις δημοτικές εκλογές, κατάφερε να εκλεγεί. Από τους 45.000 κατοίκους της περιοχής της έλαβε 15.000 σταυρούς. «Τώρα η προσπάθεια είναι δύσκολη διότι εδώ και 30 χρόνια στην περιφέρεια δεν έχει εκλεγεί σοσιαλδημοκράτης. Ομως ως πρόεδρος του κόμματος στη Βάδη-Νυρεμβέργη διατηρώ καλή θέση στη λίστα και αν φτάσουμε το 28% θα εκλεγώ.
Η καμπάνια ξεκίνησε από πέρσι και επισκέπτομαι κάθε σπίτι ξεχωριστά προκειμένου να έχω προσωπική επικοινωνία. Ο κόσμος είναι αναποφάσιστος» λέει η κ Κυργιανέ, η οποία συχνά αναφέρεται στο ελληνικό ζήτημα. «Το ελληνικό θέμα κυριαρχεί καθώς, ο κόσμος δεν καταλαβαίνει για ποιο λόγο η Γερμανία δίνει τόσα λεφτά. Σε αυτό παίζουν ρόλο και αυτά που γράφουν οι εφημερίδες για υψηλούς μισθούς και πρόωρη σύνταξη. Προσπαθούμε να εξηγήσουμε ότι τα χρήματα δεν πήγαν στον λαό και ότι μισθοί και συντάξεις είναι πιο χαμηλά από τη Γερμανία. Λέμε ότι οι αλλαγές από μόνες τους δεν βοηθούν την κατάσταση.
Χρειάζεται να δώσουμε κίνητρα για θέσεις εργασίας. Στην αρχή βέβαια υπήρχαν δυσκολίες όταν υπήρχε η εκστρατεία στα ΜΜΕ. Στο SPD λέμε ότι η Γερμανία έχει κερδίσει από την κρίση και το ευρώ, συνεπώς έχει ηθική υποχρέωση προς τα κράτη που έχουν χάσει, να παρέχει υποστήριξη. Το πρόβλημα είναι ότι παρά την κρίση με τις τράπεζες δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Δώσαμε πολλά χρήματα για να τις σώσουμε και αυτές συνεχίζουν την ίδια αρνητική κατάσταση όπως πριν από την κρίση. Από την άλλη φυσικά λέμε την αλήθεια , ότι τα προβλήματα στην Ελλάδα τα δημιούργησαν οι πολιτικοί. Οπως και ότι πρέπει να πληρώνουν την εφορία, ειδικά οι έχοντες. Εκεί το κράτος πρέπει να σταματήσει τις πελατειακές σχέσεις και επίσης αντί να κατηγορεί ο ένας τον άλλο να καθίσουν σε ένα τραπέζι για να βγούμε από τη μιζέρια», καταλήγει η κ. Κυργιανέ, η οποία βλέπει τώρα τα νέα κύματα μετανάστευσης από την Ελλάδα.
Λάμπρος Σαββίδης, Αριστερά
Σωστή βοήθεια είναι ένα νέο «σχέδιο Μάρσαλ»
Με ρίζες από τον Πόντο και μνήμες από τον αντιδικτατορικό αγώνα ο Λάμπρος Σαββίδης βρεθηκε στη γερμανία το 1968, όταν η Ελλάδα ζούσε τον πρώτο χρόνο της χούντας. «Ελαβα πολιτικό άσυλο, σπούδασα ηλεκτρολόγος μηχανολόγος στο Ντόρτμουντ και το Βερολίνο, ενώ παράλληλα ήμουν στο ΠΑΜ. Η πολιτική πάντα με ενδιέφερε», λέει ο κ. Σαββίδης, ο οποίος αποτελεί δραστήριο μέλος της ελληνικής κοινότητας στο Βερολίνο «Πλησίασα το κόμμα της Αριστεράς -όταν έγινε ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας. Ηταν το μοναδικό κόμμα κατά της επέμβασης. Ομως η ανάμειξή μου με την πολιτική έγινε το μετά το 2009, όταν ξεκίνησε η καμπάνια των γερμανικών ΜΜΕ κατά του ελληνικού λαού λέγοντας ότι είναι "τεμπέληδες και απατεώνες". Τότε η κοινότητα είχε στείλει ένα κείμενο και μέσω αυτού με γνώρισε η Αριστερά στο Βερολίνο.
Το περασμένο φθινόπωρο μου πρότειναν να είμαι υποψήφιος. Η συμμετοχή στο ψηφοδέλτιο ήταν και ένα είδος αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό. Συχνά εξηγώ ότι τα λεφτά που έστειλαν πήγαν στις τράπεζες και όχι στους Ελληνες. Σε τράπεζες οι οποίες φαλίρισαν και εξαφάνισαν τα χρήματα των ανθρώπων, μικρών και μεγάλων. Τώρα για να σωθούν, η Ελλάδα πήρε δάνεια που πήγαν στις τράπεζες και φορτώθηκαν στον λαό. Βέβαια, οι Γερμανοί έχουν δίκιο στο ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τα έκαναν... μούσκεμα και έχει δεινοπαθήσει ο λαός. Ετσι βρήκαν αφορμή ΔΝΤ, καρχαρίες κ.λπ. να βάλουν την Ελλάδα στο μνημόνιο με χρέη τα οποία σε μεγάλο βαθμό δημιουργήθηκαν από τους ίδιους. Η Γερμανία έχει βγει κερδισμένη από την κρίση. Επαιρνε χρήματα με επιτόκιο 1% και τα έδινε με 6%-7%» αναφέρει ο κ. Σαββίδης και εξηγεί την αντίθεση της Αριστεράς στην παροχή βοήθειας προς την Ελλάδα.
«Δεν είναι βοήθεια αυτό. Είναι ένεση στον ασθενή για να μην πεθάνει. Είναι για να καλύπτονται οι αχόρταγοι τραπεζίτες για να μη φαλιρίσουν. Αυτό λέει η Αριστερά. Σωστή βοήθεια θα ήταν ίσως ένα άτοκο δάνειο. Ενα Σχέδιο όπως το Μάρσαλ, με στόχο να ανοίξουν θέσεις εργασίας και όχι να μπαλώσουμε τρύπες από τα χρέη.
Σπύρος Ασλανίδης, Πράσινοι
Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις
«Πώς βρέθηκα στη Γερμανία υποψήφιος των Πρασίνων; Μεγάλη ιστορία», μας επισημαίνει ο Σπύρος Ασλανίδης από το Λίμπεκ, ένα λιμάνι της Βαλτικής. Οι γονείς μετανάστες από τη δεκαετία του '60 ενω ο ίδιος τελείωσε το Λύκειο στην Θεσσαλονίκη. «Δεν με ικανοποιούσαν τα πράγματα στην Ελλάδα. Ο πατέρας μου ήταν στο Αμβούργο και ήρθα να σπουδάσω. Τελείωσα οικονομική γεωγραφία, πολιτικές επιστήμες και έκανα μεταπτυχιακό. Κατά τη διάρκεια των σπουδών εργαζόμουν, καθώς η οικογένειά μου δεν ήταν εύπορη. Για 5-6 χρόνια ήμουν στα γερμανικά ταχυδρομεία όλη τη νύχτα, έως τις 6 το πρωί. Τώρα εργάζομαι στην οικονομική ανάπτυξη του δήμου και συνοδεύω εταιρείες που λειτουργούν στην πόλη, θέλουν να επεκταθούν ή να εγκατασταθούν στην περιοχή και έχουν προβλήματα με τη διοίκηση. Δηλαδή προσπαθώ να λύνω τα διοικητικά και γραφειοκρατικά προβλήματα προκειμένου να δημιουργηθούν επενδύσεις και θέσεις εργασίας. Μέσα σε 11 χρόνια έχω αναλάβει 700 υποθέσεις μικρών και μεγαλύτερων επενδύσεων που εδραιώθηκαν εδώ ή εκσυγχρονίστηκαν και συνολικά δημιουργήθηκαν 3.200 θέσεις εργασίας στον τομέα ευθύνης μου».
Διαφορετική νοοτροπία
«Από το σχολείο με ενδιέφεραν τα κοινά και διάβαζα εφημερίδες, έβλεπα ομιλίες στη Βουλή. Είμαι γέννημα - θρέμμα του διπολισμού στην Ελλάδα. Στους Πράσινους πήγα σχεδόν κατά λάθος και χρειάστηκε καιρός για να καταλάβω πώς λειτουργεί το μυαλό τους. Ομως θεώρησα ως κάτι τελείως φυσικό να έχω επαφή με τα κοινά».
Στο παρελθόν ο Σπύρος Ασλανίδης έχει εκλεγεί βουλευτής στην τοπική περιφέρεια ενώ ήταν και υποψήφιος για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Επίσης, μετέχει στην επιτροπή οικονομικών για το πρόγραμμα των Πρασίνων, μέρος του οποίου έχει συντάξει ο ίδιος.
«Η εικόνα των Ελλήνων έχει χαλάσει, καθώς τα γερμανικά ΜΜΕ έχουν επηρεάσει με αρνητικά δημοσιεύματα μεγάλο μέρος του κόσμου. Είναι ευνόητο ότι υπάρχει πικρία στον ελληνικό λαό, αλλά μην ξεχνάμε ότι πολλά λάθη τα έχουμε κάνει οι ίδιοι, δεν μπορούμε να πούμε ξαφνικά ότι μας φταίνε οι άλλοι. Δεν ξέραμε τους πολιτικούς μας που συνέχεια τους εκλέγαμε; Κατέστρεψαν το μέλλον της σημερινής γενιάς. Πρέπει να παραδεχθούμε τα λάθη μας και να κάνουμε κάτι. Ο απλός Γερμανός πολίτης που ακούει για "κηφήνες" λέει ότι ήδη πληρώνει για μια γενιά πολιτικών που κατέστρεψε τη χώρα.
Η πολιτική της Μέρκελ είναι επακόλουθο της νεοφιλελεύθερης νοοτροπίας. Ουσιαστικά στην Ελλάδα έχει κηρυχθεί πτώχευση και είναι ελεγχόμενη. Θα περάσει καιρός για να βγούμε από αυτήν», τονίζει ο κ. Ασλανίδης και υπογραμμίζει οτι η Γερμανία είναι κερδισμένη απο την κρίση. «Βέβαια δεν ήταν σχεδιασμένο αλλά εκτιμούμε ότι το όφελος της Γερμανίας από τη συγκεκριμένη κατάσταση κυμαίνεται από 40 έως 100 δισ. ευρώ. Αυτό είναι και η βάση της κριτικής μας προς την κυβέρνηση: ότι οι Γερμανοί δίνουν πολύ λίγα χρήματα για ανάπτυξη και αυτό χρειάζεται η Ελλάδα. Δεν μπορούμε να ξεγράψουμε τον Νότο, αν και εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου